Tzvi, bedeesd en artistiek, werkte rustig en onopvallend om zijn behoeftige familie te helpen de eindjes aan elkaar te knopen. Na de voltooiing van zijn reguliere dienstplicht werkte hij als een natuurgids voor middelbare schoolgroepen. Voor het uitbreken van de Libanon Oorlog was hij aangenomen op de universiteit voor het najaarssemester. Tezelfdertijd overwogen Tzvi en zijn vriendin of ze zouden trouwen.

Op een ochtend begin juni 1982 ontwaakte Tzvi's moeder uit een angstaanjagende droom. "Ik had gedroomd dat enkele agenten in onze buurt arriveerden. Ze vroegen de buren waar de Feldmans woonden. Ze kloppen op onze deur. Ik stap uit bed en open de deur. Ik vraag of Tzvi dood is." Ze antwoorden, "Nee, hij is als vermist opgegeven." Enkele dagen later worden de Feldmans gewekt door een klop op de deur. Penina opende de deur en zag verscheidene agenten voor het huis -- Tzvi Feldman was vermist.  

Een aantal jaren eerder had Tzvi als middelbare scholier een gedicht geschreven over gevangenschap wat in het licht van het toekomstige onheil, dat zijn leven voor altijd zou veranderen, een zeer beladen betekenis heeft gekregen: